Γλιστράω ξανά στην παγίδα σου
Χάνομαι μεσ΄ τα φιλιά σου
Βουτάω μεθυσμένος στο κύμα σου
Στην άγρια τη θάλασσά σου

Έλα σου λέω
Μα δε θέλω να `ρθεις
Φύγε σου λέω
Μα πεθαίνω όταν φεύγεις

Ωστοσο, τι να τα καμει αυτος τα ταξιδια?
Ετσι που ο κοσμος ολακερος ταξιδευε γυρω του?

Αν είσαι μία θάλασσα Στο βυθό σου χάρισέ με Κι αν είσαι μία φυλακή Έλα διπλαμπάρωσέ με

Αν είσαι ένα όνειρο 
Κράτα με να μην ξυπνήσω
Κι αν είσαι εσύ του πηγαιμού
Ποτέ μου μη γυρίσω πίσω

Αν είσαι εσύ ο θάνατος
Πάρε με στην αγκαλιά σου
Κι αν είμαι εγώ αθάνατος
Όλη μου η ζωή δικιά σου

Αν είσαι ένας χρυσός σταυρός
Στο κορμί σου σταύρωσέ με
Κι αν εγώ είμαι θνητός
Δώσε μια κι ανάστησέ με

Γλιστράω ξανά στην παγίδα σου
Χάνομαι μεσ΄ τα φιλιά σου
Βουτάω μεθυσμένος στο κύμα σου
Στην άγρια τη θάλασσά σου

Δεν ξέρω τι κάνω
Δεν ξέρω τι θέλω
Για σένα πεθαίνω

: http://pisostapalia.blogspot.com/2013/06/blog-post_8834.htm  
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

http://vimeo.com/astrayfilms/darksideofthelens   ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

http://gcaptain.com/the-costa-concordia-parbuckling-in-pictures/ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

Όταν ο άνεμος φυσά
κι οι άνθρωποι σωπαίνουν
κάτι σκιές με προσκαλούν
στις έρημες μαρίνες
τα πλοία των ερώτων μας
μου δείχνουν που πεθαίνουν
και τριγυρνούν στην πλώρη τους
νεράιδες και σειρήνες

Πάνω στον πάγκο ενός καφέ
τα βρόχινα τους μάτια
για τα ναυάγια με ρωτούν
και της ζωής το ψέμα
κι εγώ δειλά τους απαντώ
κοιτώντας τα κατάρτια
η δύση κι η ανατολή
έχουν το ίδιο αίμα

Έτσι στα καθημερινά
αμήχανοι γυρνάμε
παιδιά που παίζουν στη βροχή
με τρυπημένη μπάλα
μα κάποιος γέρος ναυτικός
μας είχε πει θυμάμαι
πως πάντα μέσα μας θα ζουν
τα μπάρκα τα μεγάλα

Τρικάταρτο η αγάπη σου
και ο καιρός αρμύρα
μια Κυριακή σ’αντίκρισα
και μού’κλεψες το φως μου
ό,τι με πνίγει ν’αγαπώ
είν’η δική μου μοίρα
καλά ταξίδια, μάτια μου, 
στις θάλασσες του κόσμου .

ΜΟΥ ΤΑΞΕΣ ΤΑΞΙΔΙ ΝΑ ΜΕ ΠΑΣ