ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ  ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΝΕ.

Γλυκερία - ένα αντίο

Κοιτάζω τα καράβια που περνάνε
Και πάνω τους αγάπες ναυαγοί
Ψάχνουν άλλη γη, άλλες στεριές ζητάνε
Μ'όνειρα παλιά σ'άλλη ξενιτιά πάνε

Νομίζω πώς φωνάζουν τ'όνομά μου
Κι ακούω τη καρδία μου να χτυπά
Πάρε μας μακριά, μου λένε τα ονειρά μου
Μα καρδιά μου εσύ λύγισες ξάνα, σήμερα.

Τι φοβήθηκες ψυχή μου
Που θα μείνω μοναχή μου;
Ή το δρόμο που θα ταξιδέψω;
Έχω τόσο πόνο ακόμα να ξοδέψω
Έχω και τα λάθη μου μάζι μου.

Κοιτάζω τα φεγγάρια που περνάνε
Κι ακούω τη μοναξία μου να μιλά
Στείλε μας ψηλά, μου λένε τα φτερά μου
Μα καρδιά μου εσύ λύγισες ξάνα, σήμερα.

Τι φοβηθηκες ψυχή μου
Που θα μείνω μοναχή μου;
Ή το δρόμο που θα ταξιδέψω;
Έχω τόσο πόνο ακόμα να ξοδέψω
Έχω και τα λάθη μου μάζι μου.

Πάντα έβαζα στην άκρη
Το περίσσευμα απ'το δάκρυ
Να ζεσταίνει της καρδιάς το κρύο
Πάντα είχα φυλαγμένο ένα αντίο
Να το ρίχνω στου καιρού την άκρη.

Το ιδιο νιωθο...μεσα μου
Τα παντα εχουν σπασει ...δεν το αντεχω
δεν μπορω  θαλασσα μου εσενα  να εχω χασει

Εχει την πλωρη του  γερη και τον αερα πριμα.....
Δεν καταρεει και δε σπα αγανταρι σαν παλληκαρι..
Κι ας ειναι ενα ναυαγιο το θλιβεροκουφαρι

Ακινητο...ακλονητο..κι ας το χτυπα το κυμα

Δεν εχω  πια κουραγιο....σαπιο σκαρι.,αισθανομαι

Φευγω.............

Μη της φοβασαι τις πληγές

ειναι παρασημα για να θυμασαι

πως τα βαλε μαζι σου η ζωη

και συ την νικησες

φορές φορές,
οι αναμνήσεις
φεύγουν
μα πάλι έρχονται...
όπως τα πλοία
που πίσω γυρνούν
όσο κι αν ξενιτεύονται...

Δ. Δημητριάδης

H ΦΡΕΓΑΤΑ

Η ΦΡΕΓΑΤΑ 

Ήτανε μια φρεγάτα παιδιά, ήτανε μια φρεγάτα

γλάρο τη λέγανε, φτιάξτε μια καντηλίτσα,

γλάρο τη λέγανε, κάνε μια ψαλιδιά.

Στο πρώτο της ταξίδι παιδιά, στο πρώτο της ταξίδι

όλα πάνε καλά, κάνε μια καντηλίτσα,

όλα πάνε καλά, κάνε μια ψαλιδιά.

Στο δεύτερο ταξίδι παιδιά, στο δεύτερο ταξίδι

κόπηκαν τα σχοινιά, κάνε μια καντηλίτσα,

κόπηκαν τα σχοινιά, κάνε μια ψαλιδιά.

Στο τρίτο της ταξίδι παιδιά, στο τρίτο της ταξίδι

σχίστηκαν τα πανιά, κάνε μια καντηλίτσα,

σχίστηκαν τα πανιά, κάνε μια ψαλιδιά.

Στο τέταρτο ταξίδι παιδιά, στο τέταρτο ταξίδι

εμπήκανε νερά, κάνε μια καντηλίτσα,

εμπήκανε νερά, κάνε μια ψαλιδιά.

Το πλήρωμά της όλο παιδιά , το πλήρωμά της όλο,

πνίγηκε στα ρηχά, κάνε μια καντηλίτσα,

πνίγηκε στα ρηχά, κάνε μια ψαλιδιά.

Εσώθηκε ένας μόνο παιδιά, εσώθηκε ένας μόνο,

χωρίς να κολυμπά, κάνε μια καντηλίτσα,

χωρίς να κολυμπά, κάνε μια ψαλιδιά.

Πηδώντας βράχο βράχο παιδιά, πηδώντας βράχο βράχο

έφθασε στη στεριά, κάνε μια καντηλίτσα,

έφθασε στη στεριά, κάνε μια ψαλιδιά.

Ερωτησα τη θαλασσα
το τη εστι αγαπη
και μου εγραψε στην αμουδια
ερωτας-πονος-δακρυ

ANTARES

Οι ωκεανοί ό,τι άφησε η αρμύρα κι η σκοριά...
Ο άνθρωπος μια μάζα χώμα
είναι πολύ λίγος να αντιπαρατεθει η να διαφεντεψει
Η Θαλασσα  ....κυριεύει...δεν ..κυριευεται

SHIPS NAME KASOS........ΠΛΟΙΑ ΚΑΣΟΣ

Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.

ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΟΙΑ  

ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ

ΚΑΣΟΣ

Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,

θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,

οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"

Για το Μαδράς τη Σιγκαπούρ τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.

θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.

Κάτου στις αχτές της Αφρικής
πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι.
Τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι
και τ' ωραίο γλυκό της Κυριακής.                ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΟΝΟΜΑ  ΚΑΣΟΣ

Σ' ένα μαγαζί του Nossi Be

πήρες το μαχαίρι, δυο σελλίνια,
μέρα μεσημέρι απά στη λίνια
ξάστραψε σα φάρου αναλαμπή.

Άλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό

έπαιρνες, τρεις μήνες στην αράδα,
με του καπετάνιου τη μιγάδα,
μάθημα πορείας νυχτερινό.

Το Άλφα του Κενταύρου μια νυχτιά

με το παλινώριο πήρα κάτου.
Μου 'πες με φωνή ετοιμοθανάτου:
"Να φοβάσαι τ' άστρα του Νοτιά"

Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό

κι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια.
Κομπολόι κρατάς από κοράλλια
κι άκοπο μασάς καφέ πικρό.

που όσο κι αν το καις δε λέει να σβήσει.

Είπαν πως την είχες αγαπήσει
σε μια κρίση μαύρου πυρετού.

Έβραζε το κύμα του γαρμπή.

Ήμαστε σκυφτοί κι οι δυο στο χάρτη.
Γύρισες και μου 'πες πως το Μάρτη
σ' άλλους παραλλήλους θα 'χεις μπει.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ  Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΙΑΣ  ΑΠΟΥΣΙΑΣ

Κι όταν κουραστείς να ανταλλάσσεις τα "πάντα" με το "τίποτα"... προτιμάς να μείνεις μόνος...

Κι εγώ τα 'καμα θάλασσα.. 
Μα πάλι δεν πίστεψα ποτέ πως τέλειωσε η ζωή... 
Δε μ' αρέσει να σέρνομαι σαν ερπετό..
Υπάρχει η φύση γύρω μας που είναι όμορφη...
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αξίζουνε, διάβολε, τον κόπο..

ΝΑΙ    ΕΙΜΑΙ   ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ ΡΕΕΕ

Παντα στον υπνο  μου σε  θωρω.,

 

KASOS

Πληροφορίες πλοίου

Αριθμός IMO 9077343
Όνομα του πλοίου ΚΑΣΟΣ
Τύπος του πλοίου Αργού πετρελαίου
MMSI 241064000
Ολική χωρητικότητα 52875 τόνοι
DWT 95420 τόνοι
Έτος κατασκευής 1995
Οικοδόμος Hyundai Heavy Industries - Ουλσάν, Νότια Κορέα
Σημαία ΕΛΛΆΔΑ
Αρχική σελίδα λιμάνι ΑΘΗΝΑ
Κατηγορία κοινωνία DET NORSKE VERITAS
Διευθυντής & ιδιοκτήτη ΑΙΟΛΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ - ΑΘΗΝΑ, ΕΛΛΆΔΑ
Πρώην ονόματα Sotra ΠΝΕΥΜΑ (δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί)
BONA ROBIN (δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί)
VENTINA (δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί)Τα δεδομένα που παρέχονται από www.grosstonnage.com