Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας”

Και να που φθασαμε  ΘΕΕ μου σενα κοσμο που σε αποριπτει........
Σε σηκωνει στο σταυρο σου ενω σε χρειαζεται  και σε αναζητει

Ηρθε ο Χριστός στη γη και βρέθηκαν μπροστά του οι πιο ανίκανοι άνθρωποι όλων των εποχών... από ανθρώπους μικρούς, από ανθρώπους τιποτένιους... .. αυτοί οδήγησαν το Χριστό -      και τον κόσμο - στη σταύρωση  !!!!

Στ' αγκάθινό σου το στεφάνι καθάριο το αίμα σου. Στο πρόσωπο σου κόκκινα στολίδια οι πληγές σου. Σιωπή τα χείλη σου Μπορείς και κουβαλάς όλων τα λάθη. Μπορείς να κουβαλάς τόση αγάπη. Το σταυρό μου σήκωσες. Το σώμα σου το καθάριο πλήγωσες τα ιμάτια σου μοίρασαν. Γυμνός με κοίταξες και όταν δίψασες χολή και ξίδι τα χείλη σου πικρά στου Άδη το ταξίδι. Τον πόνο σου έπνιξες στην αγάπη μ ένα σου δάκρυ. Με συγχώρησες κι ας μην άξιζα για μένα μίλησες. Για σένα σιωπή το στόμα σου κι εγώ στον κλήρο το χιτώνα σου. Στου θανάτου το απάντημα κραυγή το στόμα σου. Τετέλεσται!

Ηλι Ηλι σαβαχθανι, τουτεστιν, ΘΕΕ μου ΘΕΕ ΜΟΥ, ινα τι με εγκατελειπες.

Χριστέ μου σε ρωτησα: - Ποσο πολύ με αγαπας..???? Κι Εσύ χαμογέλασες, ειπες: ''Να, τόσο πολυ.... απλωσες τα χέρια Σου και πέθανες για μένα 

ΘΕΕ ΜΟΥ
σαυτην την στιγμη η ψυχη πονα
μην μου στερεις την αγκαλεια σου
κραταμε κοντα σου
μονο εσενα εχω ο κοσμος τον πνιγει η απληστια του
ΚΥΡΙΕ μου  και ΘΕΕ μου
ας γινει το ΘΕΛΗΜΑ  ΣΟΥ.......