ΣΕΒΑΣΜΟΣ στον συν- άνθρωπο που έχεις απέναντί σου... μην τον μειώνεις βάζοντάς του τις φωνές μπροστά σε κόσμο, μεγάλους και παιδιά... πού είναι η διάκρισή σου ;;;Μην τον πληγώνεις έτσι... μην τον ευτελίζεις...μην καταρρακώνεις την αξιοπρέπειά του... άκουσέ τον όταν σε παρακαλάει να μην του μιλάς μ'αυτόν τον τρόπο δημόσια...τον προσβάλλεις κι εσύ ακόμη να το καταλάβεις... μόνο προσπαθείς να τον πείσεις, ίσως λίγο και τον εαυτό σου, ότι σε θύμωσε... Γιατί;;; Επειδή , λέει, δεν έκανε το Λογικό, το Αυτονόητο... Το Λογικό και Αυτονόητο για ΣΕΝΑ ... όχι όμως Λογικό και Αυτονόητο και για ΕΚΕΙΝΟΝ...
Θύμωσες γιατί ταλαιπωρήθηκες μία ώρα, λες... σκέψου όμως πριν μιλήσεις και πριν συμπεριφερθείς δημοσίως απαξιωτικά απέναντί του, πόσες μα πόσες φορές αυτός ο συν-άνθρωπος ταλαιπωρήθηκε για σένα οικειοθελώς... πόσες φορές έβαλε στο πλάι τα δικά του θέλω και τις δικές του ανάγκες ... πόσες φορές πρόσφερε τον ελάχιστο προσωπικό του χρόνο για σένα και σε σένα... και τώρα εσύ λες πως φταίει αυτός και κατ΄εσέ άξιζε τέτοια συμπεριφορά (αυτό του το έδειξες στην πράξη... δεν του το είπες...) γιατί σε θύμωσε ...
Έχω μία αρχή στη ζωή μου και προσπαθώ να την εφαρμόζω και να την τηρώ :
Να συμπεριφέρομαι με μέτρο την Αγάπη...αυτήν που ευαγγελίζεται η Χριστιανική μας Πίστη...
Να συμπεριφέρομαι με φιλότιμο, με ταπεινοσύνη και αίσθηση ευγνωμοσύνης για τα μικρά και ασήμαντα μα και για τα μεγάλα το ίδιο απέναντι σε όλους ...
Μα κυρίως με Σεβασμό!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου