ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ....

 Κλαις;
- Όχι. Απλά έχω κάτι στα μάτια μου.
- Τι;
- Μια ανάμνηση.

Ντύσου καλά ... 

Υπάρχουν κρύοι άνθρωποι εκεί έξω...

Αν ήμουν χελιδόνι, στο καναρίνι θα 'θελα να μοιάσω,

απ' το τραγούδι μου οι λυπημένοι να χαμογελούν!

Αν ήμουν όμως καναρίνι, τον αετό θα ζήλευα,

που δε φοβάται τους καιρούς, τη μοναξιά, τα ύψη!

Μα είμαι ένα τόσο δα σπουργίτι

που όλο πεινά, όλο διψά, κρυώνει

και με το ράμφος του χτυπά το τζάμι του Θεού...

Οτι ζει στις ομορφες γωνιες της ψυχης μας...Οτι ταξιδευει στις γλυκιες αναμνησεις του μυαλου μας...Δεν πεθαινει ποτε!!!

Από την αρχή της ζωής μας κάνουμε όνειρα για έναν ιδανικό κόσμο, για μεγάλες συγκινήσεις και μοναδικά επιτεύγματα. Όλα αυτά συνήθως δεν χωράν στα στενά όρια της προσωπικής μας ζωής. Αυτό όμως είναι που προσδίδει στα όνειρα τη μοναδική τους αξία. Γιατί τα όνειρα είναι αυτά που ξεπερνούν τη σύντομη ζωή μας και διατρέχουν την αιωνιότητα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ζωή που ζούμε δεν έχει αξία. Η φαντασία και η πραγματικότητα είναι έννοιες που πορεύονται μαζί και η σύζευξή τους κάνει αυτό που ουσιαστικά είμαστε. Και αυτό που είμαστε ο καθένας και η κάθε μια είναι το μικρό κύτταρο που συνθέτει την ανθρωπότητα. Στη ζωή μας σημασία έχουν οι άνθρωποι. Αυτοί που είναι δίπλα μας, αυτοί που αγαπάμε και μας αγαπούν, αυτοί που μας κρατούν το χέρι, μας αγγίζουν ή μας προσπερνούν. Αυτοί που ζουν μαζί μας, που έζησαν πριν από εμάς και που θα ζούνε όταν εμείς θα έχουμε φύγει. Εκείνοι που θα ζήσουν στον πραγματικό κόσμο των ονείρων μας. Και εμείς…

Τα είπα όλα στη θάλασσα.

Είχε κι αυτή τις μοναξιές της...

Φθινόπωρο βλέπεις...

Θα συνεχίσω να αρμενίζω σε ξένες θάλασσες ώσπου να ναυαγήσω στη δική μου…

Στο τέλος χάθηκαν. Ενώ προηγουμένως υποσχέθηκαν πως ο ένας θα προσέχει τον άλλο. Τι ειρωνία.

" Η ευτυχία βρίσκεται στις καθημερινές στιγμές..σε τυχαίες λέξεις, σε χαμόγελα φίλων, σε αγκαλιές αγαπημένων! Αρκεί να ξέρουμε να τα εκτιμήσουμε την ώρα που συμβαινουν. "

Μεγαλώνοντας ξέρω σίγουρα ότι ο χειμώνας τελειώνει, 

οι μέρες έχουν θαύματα, 

η καρδιά είναι για να αγαπάει 

κι ότι η μοναξιά... έχει ανθρώπους μέσα της !!!💜

Η ζωή είναι μια ασύλληπτα υπέροχη περιπέτεια. Την έχετε ποτέ δει έτσι ή απλά την αντιμετωπίζετε σαν ένα σκληρό αγώνα που σας πληγώνει και σας εξαντλεί; Η ζωή που όλοι ζούμε είναι δική μας επιλογή , με τα καλά της , με τα στραβά της , με τα λάθη της και τις επιτυχίες της.

Μάλλον οι ρυτίδες μου, αυτές θα  σε μπέρδεψαν και σε αποπροσανατόλισαν.

Άλλαξα ναι! Όμως  στ’ ορκίζομαι, μέσα μου, παραμένω παιδί ακόμα.

Πιστεύω με πάθος σε σένα, στις καλές νεράϊδες, στα θαύματα…

Ξέρω  καλά, ότι Υπάρχεις και Θα Υπάρχεις για όσο θα το πιστεύω.

Πόσα «μου έλειψες» έγιναν «τι κανείς, καλά»;

Στο τέλος των στιγμών ακόμα και οι αναμνήσεις δεν θα μπορέσουν να φέρουν πίσω την μυρουδιά σου και εκείνο το χαμόγελο που ήταν μόνο για μένα.

Ντύσου καλά ... 

Υπάρχουν κρύοι άνθρωποι εκεί έξω.

Μόνο που άτονος πια...δεν ξέρω τι να γράψω..

Βουτάω μέσα στην καρδιά..

και μουρχεται να κλάψω..

Το δάκρυ έτρεξε πολύ..

Καυτό και καίει το χαρτί..

Πρέπει ξανά να γεννηθω..

Από ψυχή και κεραυνό..!!

Σου έχει τύχει ποτέ να συναντήσεις ανθρώπους γνωστούς και να νοιώθεις σαν να τους βλέπεις για πρώτη φορά;

Είναι γιατι τους έπιασες την στιγμή που έβγαζαν την μάσκα για να πάρουν ανάσα...

Αξιοπρεπεια....

Τοσο σημαντικη...

Τοσο αθορυβη...

Τοσο ΣΠΑΝΙΑ...

Η Αξιοπρεπεια δεν ειναι θεμα θεσης...ντυσιματος...κυκλου γνωριμιων...δεν εχει να κανει με το ποσο ψηλα εχεις φτασει...αν εισαι καποιος...αν εχεις ονομα...

Η Αξιοπρεπεια εχει να κανει περισσοτερο  με τη σταση σου απεναντι στη ζωη και στις δυσκολες στιγμες που συναντας...το σεβασμο που κ ε ρ δ ι ζ ε ι ς  οχι που απαιτεις...                 Η Αξιοπρεπεια ειναι.....αθορυβη....και λιγοι την εχουν....

Μερικες φορες πρεπει απλα να αποδεχθεις...Πως τα πραγματα δεν θα ξαναγινουν ποτε οπως ητανε...!!!

Οταν τα ονειρα μενουν απραγματοποιητα...μας στοιχειωνουν...και τοτε γινοντσι εφιαλτες...!!!

Υπάρχουν μέρη που δεν θα ξεχάσεις ποτέ, γιατί εκεί είναι

που άφησες ένα κομμάτι της καρδιάς σου για πάντα ....!!!!!!