NA ΘΥΜΑΣΕ

    <Σ ενα καλο παιδακι  που αυριο θα γινει καπετανακι....>  Mια απλη καμπινα με ενα γιατακι, με το φωτακι τις και το
 ραφακι διπλα ενα φινιστρινι, οπου θαρεις τον οριζοντα και την απεραντοσυνη  τις μιας και μοναδικης θαλασσας των θαλασσων......

Θαρρω πως δεν εχω αιμα,  εχω αλατι δεν εξηγειτε αλλιως, δουλεια απο μικρος  σ αυτα, περιμενοτας   την ενηλικιωση για την εκδοση του πολυποθητου φυλαδιου
ξερεις το πρωτο μπαρκο ειναι σαν το πρωτο ραντεβου ιδιο  καρδιοχτυπι απαραλαχτο,  αισθανεσαι  ενα φτερουγισμα ..

Στο μπαρκο παντα εχει παντα τις δυσκολιες του, της επιοινωνιας με τους αλλους και τον εαυτο σου,στο πλοιο εσυ οργανωνεις παντα την δικη σου κοινωνια διοτη το πιστευω σου ειναι ενα,  εισαι μεταξι  θαλασσας κι ουρανου,αυτο θαναι πια το μετεριζη σου  κλειδωνουμαι  τις σκεψεις του μυαλου , εδω ειναι θαλασσες πελαγη...

Ειναι στιγμες ομως που την κοιτας και νιωθεις  το γκριζογαλανο του ουρανου την ομορφια της ,  τι εξαγννισμος  ειναι ρε αυται   μου..........

Eκει οταν καποιος σου λεει κατι δεν γινεται με τιποτα, ειναι γιατι κατα βαθος πιστευει πως εαν σε  αφησει να  προσπαθησεις, θα το καταφερεις, οπως στην εξω ζωη,  ακου ρε φιλε  παντου να προσπαθεις να ξερεις οτι κανενας  δεν μπωρει να σου επιβληθει, εαν δεν θες  εσυ και  ΜΟΝΟ....

Ομως περα απο τον ηλιο μας.....απλωνεται ενα απεραντο συμπαν. Και το ταξιδι συνεχιζεται...........

Στο ταξιδι  αυτο παρε με οπου πας  ασε με να ονειρευτω , δυσκολη η ζωη στην  θαλασσα, αλα τα ταξιδια την ομορφαινουν....

Ταξιδεψεμε  για οπουδηποτε δεν φοβαμαι σου λεω τιποτα..

Θα μου πεις εχω κανει λαθη.
Το ξερω η ζωη ομως δεν ηρθε με οδηγιες [ χρησης ζωης]
-------- Να ζεις το τωρα δεν ξερεις το μετα----------

Ξερω περισσοτερα απ οσα σκεφτομαι, και παρατηρω  περισσοτερα  απ οσα νομοζεις  εσυ...

Παντος  υπαρχουν ανθρωποι που χωρις να ανταλλαξετε κουβεντα  καταλαβαινινουν τα παντα..

Νυχτες ξυπνας απο θορυβους το τριξιμο του καραβιου  να λικνιζετε πανω κατω ,να  αγκομαχα  και να μην σε νοιαζη τιποτα  απολυτος  την θαλασσα δεν την φοβασαι την σεβεσαι την αντιμετωπιζεις  ετσι λεγανε οι παλαιοι  αρκη να γυριζη η γουργουλα [προπελα]

οταν  εχεις καλο  μηκανακι οπως μου ελεγε  κι ο αντωνης  ο εντζινιερος ο ---κολητος μου--- ολα ξεπερνιουνται,

Φορες το κυμα δε παλευται με τιποτα ειναι τρομερο και η αναγουλα μεγαλη, η  μαγκια   σου  φευγει, ολα της στον πρωτομπαρκο του φαινωνται  βουνο, ειναι το πως ειναι να φευγεις απο το σπιτη σου, απο μεσα σου  και μονο θα παραδεχτεις οτι σου λυπουν  η μανα κι ο πατερας , και καποιο αγαπητο αλο προσωπο, απαξ και εισαι στην καμπινα εισαι εσυ και οι σκεψεις σου

κλαψε  ναυτικε, ειναι ενα ξελαφρωμα της ψυχης σου θα τυχη να ακουσεις και καμια μυξα να ρουφιεται, κανενας δε το παραδεχεται ,τους καταλαβαινεις  ολους  ,  οπως σε παινουν κι αυτοι, ετσι ειναι η πραγματικοτητα...

Προσπαθεια  θελει  λιγη και βγενεις νικητης  φιλε μου...

Kαι να γνωριζεις οι καλυτεροι ανθρωποι  δεν εχουν ιδεα το ποσο  υπεροχοι ειναι

Ακουγα  ανθρωπους να λενε διαφορα μεχρι κι αθεους ..να λενε οτι ειναι!!  αλλα εως  οτου θα ρθει εκεινη η ωρα

 Να τους ακους ωχ βοηθα Παναγια.......

Κι οταν  δυση ο ηλιος

Και ερθει το βραδακι 

ολο σε καποια καμπινα θα μαζευτειτε, τοτε αρχιζη,και δενεις γινεσαι πια μια φαμιλια 

Κ αι να μην φοβασε της πληγες της ζωης 

ειναι ειναι το στολιδι της

Κι οσο εσυ θα μεγαλωνεις, ολο και θα δυναμωνεις         με τοσα που θα εχεις  μαθει