Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013


Είν’ καράβια τα κορμιά μας Η ζωή ωκεανός Η ελπίδα σιγουριά μας καπετάνιος ο καημός Και φανάρι στο φανάρι Κι από βράδυ σε πρωί Ο Θεός μας κουμαντάρει Κι έτσι αλλάζει η ζωή Η συνήθεια παλαμάρι Που μας δένει εδώ κι εκεί Οι χαρές μονάχα γλάροι Που περνάνε βιαστικοί, ερημια κι ελπιδα στη πικρα μου πρεπει να κανω την χαρα....


1 σχόλιο:

  1. Έπρεπε να ζω στο πως έπρεπε ή στο πως ήθελα...
    Το πως έπρεπε βόλευε,το πως ήθελα ενοχλούσε...
    απο τότε άρχισα ....να ενοχλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή