ΔΕΝ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ Η ΣΙΩΠΗ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥΣ.....
Αν φιλοσοφήσουμε λίγο θα διαπιστώσουμε ότι κανένας μας δεν μπορεί να αποφύγει σε αυτήν την ζωή τον πόνο.
Μας κατέχει σωματικά αλλά και ψυχικά. συνήθως με πόνο αφήνουμε αυτήν την ζωή. Ο πόνος δεν κάνει καμία διάκριση σε κανένα μας ο χρόνος και {{το γιάτι σ εμένα}} είναι στο στόμα μας....και ειναι δύσκολο φιλαράκι μου. να καταλάβει ο αλλος μα αρκετά δύσκολο. μονο οταν το πρόβλημα σου γινει και δικό του μόνο τότε .........και ΜΟΝΟ..
Πίσω από κάθε συναίσθημα κρύβεται
βαθιά και μασκαρεμένη η σιωπη μας
και διαιωνίζει τον πόνο...
Είναι δύσκολο,, ναι, με τον πόνο χάσαμε και σημαντικά κομμάτια της «ταυτότητάς» μας!...
απογοητευομαστε πραγματικά ...
Και συ που ξυπνας νωρις, δραπετης των ονειρων σου εισαι!
Ο καθένας μπορεί να μπει στην ζωή σου και να σου πει πως σε αγαπά. ......Αλλά χρειάζεται κάποιος πραγματικά ξεχωριστός για να μείνει στην ζωή σου και να σου δείξει πόσο πολύ σε αγαπά. ..αγαπά.
ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ -
Δεν ήξερα αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω
δεν ήξερα πως μπορούσα να σε κερδίσω
δεν ήξερα αν μπορούσα να σε κερδίσω
Σ'ΑΓΑΠΗΣΑ
Προσπάθησα να το κρύψω απ' όλους
πάντα έβρισκα μια δικαιολογία για τους άλλους
ΕΚΛΑΨΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
Αυτό το δάκρυ δεν είχε το παραμικρό μίσος
το έκανα επειδή νόμισα πως θα σε χάσω
είχα νιώσει τα σημάδια της πίκρας στο πρόσωπό μου
είχα δει τα όνειρά μου να σκορπίζουν
και να χάνονται μες το σκοτάδι
Σ'ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΑΚΟΜΗ
Ήταν το μόνο για το οποίο ήμουν σίγουρος
τίποτα δε θα μ' έκανε ν' αλλάξω γνώμη
ούτε οι ατελείωτες μέρες μοναξιάς και μελαγχολίας
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ
Κι αυτό ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω για σένα
έχασα κάθε ίχνος εγωισμού και αξιοπρέπειας
έκανα το πρώτο βήμα και
ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΣΕ ΚΕΡΔΙΣΩ.
(Απόσπασμα)
ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
21 Μαΐου 2001
Στην γειτονιά των αγγέλων περπάτησα και ...
με τα μάτια της ψυχής μου δάκρυσα.
Mια καληνύχτα ....
Ήθελα απλά να σου πω μια καληνύχτα ...;
Μα δεν θα την ακούσεις.
Ήθελα ν' αφήσω ένα φιλί στην άκρη των χειλιών σου ...;
Μα δεν θα το νιώσεις.
Ήθελα ν' αγγίξω τα μαλλιά σου ...;
Να χαθώ στο βάθος των ματιών σου,
Να περπατήσω πλάι σου σ' ένα καταπράσινο δάσος.
Μα χάθηκε το φως του ήλιου
και σκοτείνιασαν τα φυλλώματα του δάσους ...;
Δεν βλέπω στο σκοτάδι το χρώμα των ματιών σου.
Δεν νιώθω την παρουσία σου δίπλα μου ...;
Τεραστία η απόσταση μακραίνεις
και πως ν' αφήσω ένα χάδι στα μαλλιά?
Δεν θ' ακούσεις την καληνύχτα ...;
Δεν θα νιώσεις το φιλί ...;
Δεν θα δεις το δάκρυ απ’ τα δικά μου μάτια.
Μα θα δώσω στον αέρα μιαν ευχή,
με την ελπίδα να τη φέρει κοντά σου.
Όπου κι αν είσαι, άγγελε μου
Να χτυπά η καρδιά σου με το σωστό ρυθμό,
ένα χαμόγελο να είναι χαραγμένο στα χείλη σου.
Κι όταν κοιμάσαι τα ποιο όμορφα όνειρα
να ταξιδεύουν μέσα στα μάτια σου.
Όνειρα για ότι όμορφο θα έρθει στη ζωή σου!
Κι όταν ξυπνήσεις καρδιά μου,
όλα να είναι αληθινά ...;
Θα εύχομαι γι' αυτό,
θα προσεύχομαι για σένα.
Καληνύχτα.
ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
20 ΦΕΒ 2016
Δεν ήξερα αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω
δεν ήξερα πως μπορούσα να σε κερδίσω
δεν ήξερα αν μπορούσα να σε κερδίσω
Σ'ΑΓΑΠΗΣΑ
Προσπάθησα να το κρύψω απ' όλους
πάντα έβρισκα μια δικαιολογία για τους άλλους
ΕΚΛΑΨΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
Αυτό το δάκρυ δεν είχε το παραμικρό μίσος
το έκανα επειδή νόμισα πως θα σε χάσω
είχα νιώσει τα σημάδια της πίκρας στο πρόσωπό μου
είχα δει τα όνειρά μου να σκορπίζουν
και να χάνονται μες το σκοτάδι
Σ'ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΑΚΟΜΗ
Ήταν το μόνο για το οποίο ήμουν σίγουρος
τίποτα δε θα μ' έκανε ν' αλλάξω γνώμη
ούτε οι ατελείωτες μέρες μοναξιάς και μελαγχολίας
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ
Κι αυτό ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω για σένα
έχασα κάθε ίχνος εγωισμού και αξιοπρέπειας
έκανα το πρώτο βήμα και
ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΣΕ ΚΕΡΔΙΣΩ.
(Απόσπασμα)
ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
21 Μαΐου 2001
Στην γειτονιά των αγγέλων περπάτησα και ...
με τα μάτια της ψυχής μου δάκρυσα.
Mια καληνύχτα ....
Ήθελα απλά να σου πω μια καληνύχτα ...;
Μα δεν θα την ακούσεις.
Ήθελα ν' αφήσω ένα φιλί στην άκρη των χειλιών σου ...;
Μα δεν θα το νιώσεις.
Ήθελα ν' αγγίξω τα μαλλιά σου ...;
Να χαθώ στο βάθος των ματιών σου,
Να περπατήσω πλάι σου σ' ένα καταπράσινο δάσος.
Μα χάθηκε το φως του ήλιου
και σκοτείνιασαν τα φυλλώματα του δάσους ...;
Δεν βλέπω στο σκοτάδι το χρώμα των ματιών σου.
Δεν νιώθω την παρουσία σου δίπλα μου ...;
Τεραστία η απόσταση μακραίνεις
και πως ν' αφήσω ένα χάδι στα μαλλιά?
Δεν θ' ακούσεις την καληνύχτα ...;
Δεν θα νιώσεις το φιλί ...;
Δεν θα δεις το δάκρυ απ’ τα δικά μου μάτια.
Μα θα δώσω στον αέρα μιαν ευχή,
με την ελπίδα να τη φέρει κοντά σου.
Όπου κι αν είσαι, άγγελε μου
Να χτυπά η καρδιά σου με το σωστό ρυθμό,
ένα χαμόγελο να είναι χαραγμένο στα χείλη σου.
Κι όταν κοιμάσαι τα ποιο όμορφα όνειρα
να ταξιδεύουν μέσα στα μάτια σου.
Όνειρα για ότι όμορφο θα έρθει στη ζωή σου!
Κι όταν ξυπνήσεις καρδιά μου,
όλα να είναι αληθινά ...;
Θα εύχομαι γι' αυτό,
θα προσεύχομαι για σένα.
Καληνύχτα.
ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
20 ΦΕΒ 2016
Νιώσε και ζήσε κάθε σου στιγμή σαν να είναι η τελευταία.
Έχεις σκεφτεί ποτέ πως μπορεί
να είναι ο ήχος της σιωπής ??
Νομίζω ότι είναι μια γλυκιά μελωδία
που ακούνε δυο άνθρωποι
που κοιτάζονται στα μάτια
και καταλαβαίνει ο ένας τις σκέψεις του άλλου. !!
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ
τι εικόνα θα έδινες στην αγάπη
αν σου ζήταγαν να την ζωγραφίσεις ???
Εγώ θα ζωγράφιζα 2 χέρια δεμένα σφιχτά
γιατί αυτό είναι αγάπη
να κρατάς το χέρι κάποιου για πάντα. !!
Έκλεισες ποτέ τα μάτια σου
όταν όλα γύρω σου τα έβλεπες μαύρα
για να φέρεις κάτι στο μυαλό σου
που θα σε κάνει να χαμογελάσεις ???
Είμαι σίγουρη ότι το χαμόγελο
θα στο φέρει μια στιγμή που έζησες
με κάποιον που αγάπησες πολύ.!!
Έκλαψες ποτέ τόσο που να νομίζεις
ότι στέρεψες από δάκρυα ??
Αν το κάνεις θα καταλάβεις
πως τα δάκρυα είναι ο τρόπος
που έχει το κορμί για να λυτρώσει την ψυχή.!
Τσαλάκωσες ποτέ τον εαυτό σου
λέγοντας σε κάποιον Σ’ αγαπάω
Είμαι για Σένα εδώ
ξέροντας ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση ???
Μην φοβηθείς να τσαλακωθείς …
σκέψου μόνο ότι ίσως ήταν
η τελευταία σου ευκαιρία
να πείς όσα νιώθεις . !!
Ονειρέψου…
και πάλεψε για τα όνειρα
που δημιουργείς να τους δώσεις ζωή ….
Νιώσε και ζήσε κάθε σου στιγμή
σαν να είναι η τελευταία ….
αγάπησε και άφησε τους άλλους να σε αγαπήσουν…..
μόνο έτσι αξίζει να πείς ότι ΕΖΗΣΕΣ !!!!!!!!!!!
Έχεις σκεφτεί ποτέ πως μπορεί
να είναι ο ήχος της σιωπής ??
Νομίζω ότι είναι μια γλυκιά μελωδία
που ακούνε δυο άνθρωποι
που κοιτάζονται στα μάτια
και καταλαβαίνει ο ένας τις σκέψεις του άλλου. !!
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ
τι εικόνα θα έδινες στην αγάπη
αν σου ζήταγαν να την ζωγραφίσεις ???
Εγώ θα ζωγράφιζα 2 χέρια δεμένα σφιχτά
γιατί αυτό είναι αγάπη
να κρατάς το χέρι κάποιου για πάντα. !!
Έκλεισες ποτέ τα μάτια σου
όταν όλα γύρω σου τα έβλεπες μαύρα
για να φέρεις κάτι στο μυαλό σου
που θα σε κάνει να χαμογελάσεις ???
Είμαι σίγουρη ότι το χαμόγελο
θα στο φέρει μια στιγμή που έζησες
με κάποιον που αγάπησες πολύ.!!
Έκλαψες ποτέ τόσο που να νομίζεις
ότι στέρεψες από δάκρυα ??
Αν το κάνεις θα καταλάβεις
πως τα δάκρυα είναι ο τρόπος
που έχει το κορμί για να λυτρώσει την ψυχή.!
Τσαλάκωσες ποτέ τον εαυτό σου
λέγοντας σε κάποιον Σ’ αγαπάω
Είμαι για Σένα εδώ
ξέροντας ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση ???
Μην φοβηθείς να τσαλακωθείς …
σκέψου μόνο ότι ίσως ήταν
η τελευταία σου ευκαιρία
να πείς όσα νιώθεις . !!
Ονειρέψου…
και πάλεψε για τα όνειρα
που δημιουργείς να τους δώσεις ζωή ….
Νιώσε και ζήσε κάθε σου στιγμή
σαν να είναι η τελευταία ….
αγάπησε και άφησε τους άλλους να σε αγαπήσουν…..
μόνο έτσι αξίζει να πείς ότι ΕΖΗΣΕΣ !!!!!!!!!!!
Γράμμα στον εαυτό μου...
Και η βροχή άρχισε να πέφτει…
κι ήταν ακριβώς τη κατάλληλη στιγμή…
λυτρωτική!
Τη στιγμή που με τα βίας πάλευα
να κλειδώσω τα δάκρυά μου
μέσα στα μάτια μου για να μη στάξουν ξανά
για μια ακόμα φορά …
Αυτή τη στιγμή μόνος
μέσα στο κόσμο χάθηκα μες τη βροχή ...
Τα μάτια μου ξεκλείδωσαν
και τα δάκρυά μου άρχισαν
να ενώνονται με της σταγόνες της...
Το αποτέλεσμα βουβό
μόνο οι χτύποι της καρδιάς μου ακούγονταν.
Μόνο αυτούς ένιωθα που επιβεβαίωναν
ότι είμαι ακόμα ζωντανός …
Γιατί όλα τα άλλα μου έμοιαζαν μάταια …
άδεια …
άψυχα
και η ανάσα μου είχε κοπεί!
Φoρτία ατέλειωτα
που τα ένιωθα όλα εκείνη τη στιγμή
να σκαρφαλώνουν στις πλάτες μου
για μια ακόμα φορά,
να με οδηγούν στο παρελθόν
που δεν έζησα ποτέ όπως είχα ανάγκη
και να μου δείχνουν ένα μέλλον
που δεν μοιάζει καθόλου
με αυτό που ονειρεύομαι!
Σαν να υπέγραψα ένα συμβόλαιο
όταν ήρθα σε αυτή τη ζωή
που δεσμεύει τα όνειρα μου!
Τα καταδικάζει να μη γίνουν
ποτέ πραγματικότητα!
Για πόσο ακόμα θα είμαι αγωνιστής?
Απλά αναρωτήθηκα..
Πόσο ακόμα πιο πολύ
θα πρέπει να δυναμώσουν οι πλάτες μου?
Τι άλλο ακόμα πρέπει να ζήσω και να μάθω?
Τα δάκρυα μου πλέον κυλάνε ανεξέλεγκτα!
Θυμήθηκα τις φορές που γέλασα στη ζωή μου,
τις ελάχιστες στιγμές που τόλμησα να πω
πως είμαι ευτυχισμένος…
Που πήγαν αυτές?
Γιατί δεν έρχονται τώρα εδώ
να μου θυμίσουν την αίσθηση της χαράς?
Γιατί σε στιγμές αδυναμίας
μόνο τα βάρη της ζωής μου
με θυμούνται σκαρφαλώνοντας απειλητικά
πάνω στο κορμί μου,
στη ψυχή μου
και με οδηγούν σε τέλμα?
Γιατί ?
Απάντηση δεν πήρα ποτέ!
Ξέρω όμως πως κι αυτό θα περάσει…
όπως όλα…
Με κατηγόρησαν
πολλοί πως είμαι σκληρός!
Να ' ξεραν …
να’ ξεραν μόνο τη ζωή έχω ζήσει….
Να ένιωθαν λίγο τις πιο κρυφές πτυχές μου!
Δεν θα τολμούσαν να τα πουν όλα αυτά!
Δε πειράζει όμως…
ίσως μια μέρα να σωθώ…
Τουλάχιστον σήμερα!
Πήρα μια μεγάλη απόφαση!
Να μη ξανά σταματήσω τον εαυτό μου,
να μη ξανά κρύψω τη ψυχή μου!
Είναι όμορφη…
ακόμα κ όταν κλαίει…
Όποια θέλει και μπορεί να το δει θα το δει…
όποια αντέχει να σταθεί
μπροστά στη λάμψη της θα το κάνει…!
Έτσι τουλάχιστον κερδίζω κάτι!
Ελευθερώνω τη ψυχή μου…
έχει πολλά λουλούδια μέσα της
που μυρίζουν θεσπέσια!
Κήπος που καλλιεργώ χρόνια
κι ας μοιάζω άγονο χωράφι
και ταξίδι χωρίς προορισμό!
Σήμερα έκανα μια καινούργια αρχή!
Αλήτισσα Ψυχή μου σε ελευθερώνω! Σου επιτρέπω να αναπνεύσεις ξανά!
Κλάψε ! Σε ακούω, σε ακολουθώ!
Ξέρω πως έχεις τη δύναμη να αντέξεις και να συνεχίσεις!
ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ
Η ζωη ειναι φτιαγμενη απο μερες που δεν σημαινουν τιποτα...και απο στιγμες που σημαινουν τα παντα...
.....!!!
Και χάθηκα αφού χάθηκες
Και χάθηκε η μαγεία..
Και η βροχή άρχισε να πέφτει…
κι ήταν ακριβώς τη κατάλληλη στιγμή…
λυτρωτική!
Τη στιγμή που με τα βίας πάλευα
να κλειδώσω τα δάκρυά μου
μέσα στα μάτια μου για να μη στάξουν ξανά
για μια ακόμα φορά …
Αυτή τη στιγμή μόνος
μέσα στο κόσμο χάθηκα μες τη βροχή ...
Τα μάτια μου ξεκλείδωσαν
και τα δάκρυά μου άρχισαν
να ενώνονται με της σταγόνες της...
Το αποτέλεσμα βουβό
μόνο οι χτύποι της καρδιάς μου ακούγονταν.
Μόνο αυτούς ένιωθα που επιβεβαίωναν
ότι είμαι ακόμα ζωντανός …
Γιατί όλα τα άλλα μου έμοιαζαν μάταια …
άδεια …
άψυχα
και η ανάσα μου είχε κοπεί!
Φoρτία ατέλειωτα
που τα ένιωθα όλα εκείνη τη στιγμή
να σκαρφαλώνουν στις πλάτες μου
για μια ακόμα φορά,
να με οδηγούν στο παρελθόν
που δεν έζησα ποτέ όπως είχα ανάγκη
και να μου δείχνουν ένα μέλλον
που δεν μοιάζει καθόλου
με αυτό που ονειρεύομαι!
Σαν να υπέγραψα ένα συμβόλαιο
όταν ήρθα σε αυτή τη ζωή
που δεσμεύει τα όνειρα μου!
Τα καταδικάζει να μη γίνουν
ποτέ πραγματικότητα!
Για πόσο ακόμα θα είμαι αγωνιστής?
Απλά αναρωτήθηκα..
Πόσο ακόμα πιο πολύ
θα πρέπει να δυναμώσουν οι πλάτες μου?
Τι άλλο ακόμα πρέπει να ζήσω και να μάθω?
Τα δάκρυα μου πλέον κυλάνε ανεξέλεγκτα!
Θυμήθηκα τις φορές που γέλασα στη ζωή μου,
τις ελάχιστες στιγμές που τόλμησα να πω
πως είμαι ευτυχισμένος…
Που πήγαν αυτές?
Γιατί δεν έρχονται τώρα εδώ
να μου θυμίσουν την αίσθηση της χαράς?
Γιατί σε στιγμές αδυναμίας
μόνο τα βάρη της ζωής μου
με θυμούνται σκαρφαλώνοντας απειλητικά
πάνω στο κορμί μου,
στη ψυχή μου
και με οδηγούν σε τέλμα?
Γιατί ?
Απάντηση δεν πήρα ποτέ!
Ξέρω όμως πως κι αυτό θα περάσει…
όπως όλα…
Με κατηγόρησαν
πολλοί πως είμαι σκληρός!
Να ' ξεραν …
να’ ξεραν μόνο τη ζωή έχω ζήσει….
Να ένιωθαν λίγο τις πιο κρυφές πτυχές μου!
Δεν θα τολμούσαν να τα πουν όλα αυτά!
Δε πειράζει όμως…
ίσως μια μέρα να σωθώ…
Τουλάχιστον σήμερα!
Πήρα μια μεγάλη απόφαση!
Να μη ξανά σταματήσω τον εαυτό μου,
να μη ξανά κρύψω τη ψυχή μου!
Είναι όμορφη…
ακόμα κ όταν κλαίει…
Όποια θέλει και μπορεί να το δει θα το δει…
όποια αντέχει να σταθεί
μπροστά στη λάμψη της θα το κάνει…!
Έτσι τουλάχιστον κερδίζω κάτι!
Ελευθερώνω τη ψυχή μου…
έχει πολλά λουλούδια μέσα της
που μυρίζουν θεσπέσια!
Κήπος που καλλιεργώ χρόνια
κι ας μοιάζω άγονο χωράφι
και ταξίδι χωρίς προορισμό!
Σήμερα έκανα μια καινούργια αρχή!
Αλήτισσα Ψυχή μου σε ελευθερώνω! Σου επιτρέπω να αναπνεύσεις ξανά!
Κλάψε ! Σε ακούω, σε ακολουθώ!
Ξέρω πως έχεις τη δύναμη να αντέξεις και να συνεχίσεις!
ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ
Η ζωη ειναι φτιαγμενη απο μερες που δεν σημαινουν τιποτα...και απο στιγμες που σημαινουν τα παντα...
.....!!!
Και χάθηκα αφού χάθηκες
Και χάθηκε η μαγεία..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου