Θέλεις να κάνω εγώ το ρήμα
Κι εσύ να με κλείνεις μέσα στην αγκαλιά σου;
Δεν πειράζει που το «κλίνεις» γράφεται αλλιώς
Έτσι κι αλλιώς αν θέλουμε ν αγκαλιαστούμε
Πρέπει να υποπέσουμε σε λάθη
Έλα άνοιξε τα χέρια σου (σαν παρένθεση)
Κι εγώ θα κάνω σύμπτυξη στην λογική μου για να χωρέσω
«Για να χωρέσω»
Σαν να λέμε «για να χω» μια θέση «έσω»
Δηλαδή μέσα σου
Κι εκείνο το «ρ» που παρεμβάλλεται
Ανάμεσα στο «για να χω» και στο «έσω» τι θα το κάνουμε;
Είδες;
Πάντα κάτι παρεμβάλλεται ανάμεσα σε σένα και σε μένα
Και δεν ξέρεις τι να κάνεις με αυτό το γράμμα.Διαβάζοντας αυτά που έχεις ανεβάσει κατά καιρούς ένα πράγμα μπορώ να καταλάβω ,γιατί ίσως η αγάπη μου για σένα δεν με αφήνει να καταλάβω κάτι άλλο, δεν ξέρω αν αυτό το γράμμα που δέν άφηνε να είμαστε μαζί θα συνεχίσει να υπάρχει έστω και αν κάποια στιγμή είμαστε πάλι μαζί. Βλέπεις ποτέ δεν ήσουν ξεκάθαρη απέναντί μου με συνέπεια όλες αυτές οι αναρτήσεις σου να μου θυμίζουν αυτό το γράμμα ανάμεσά μας. Μπερδεύτηκα απο την ώρα που σε γνώρισα και ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να με ξεμπερδέψει είσαι εσύ. Εσύ που ζώ για σένα δυστυχώς Χωρίς Εσένα.


Πήγα μόνος σ’ ένα πολυσύχναστο μέρος
Γύρευα κάποιαν με ρυτίδες στο πρόσωπο
Τη βρήκα εκεί μα είχε χάσει πια κάθε ενδιαφέρον
Την παρακάλεσα να με κρατήσει, είπα «Κυρά, λύτρωσέ με»
Αλλά εκείνη με περιφρόνησε και μου είπε
Πως ήμουν πια νεκρός και δε θα μπορούσα ποτέ να γυρίσω πίσω.
                             ~
Καυγάδιζα λοιπόν όλη τη νύχτα όπως τόσοι άλλοι έχουν κάνει πριν
Λέγοντας «Ό,τι κι αν μου δώσεις εγώ χρειάζομαι πολύ περισσότερα»
Τότε στράφηκε προς εμένα και καθώς ήμουν γονατιστός στο πάτωμα
μου είπε «Μην προσπαθείς να μ’ εκμεταλλευτείς ή ύπουλα να μ’ αρνηθείς
κέρδισέ με μόνο ή χάσε με, γι΄ αυτό άλλως τε υπάρχει το σκοτάδι».
                         ~
Φώναξα «Ω κυρά του μεσονυκτίου φοβάμαι πως γερνάς
Αστέρια τρώνε το κορμί σου κι ο αγέρας σε παγώνει»
«Αν κλάψουμε τώρα», είπε εκείνη «θα ξεχαστεί αμέσως»
Έτσι έφτασε το πρωινό, το άγουρο, γλυκό πρωινό
Άκουγα την κυρά μου να φωνάζει «Με κέρδισες, με κέρδισες κύριέ μου»
«Με κέρδισες, με κέρδισες κύριέ μου»
«Ω ναι, με κέρδισες, με κέρδισες κύριέ μου»


...Leonard Cohen...