ΠΟΣΕΣ;;;

Πόσες φορές;

Πόσες φορές δεν ένιωσες αυτά τα ανείπωτα κόμπο στο λαιμό που σε πνίγει;
Πόσες φορές δεν τα ψιθύρισες,
δεν τα αποτύπωσες με κάθε λεπτομέρεια στο μυαλό,
δεν τα έκανες ραβασάκι που κατέληξε τσαλακωμένο σε κάποιο καλάθι αχρήστων;
Και πόσες άλλες φορές δεν ευχήθηκες να μην είχες φτάσει ποτέ σ’ αυτά;
Η ζωή, όμως, είναι μικρή για ανείπωτα, για κόμπους και για μουτζούρες στο χαρτί.
Να τα εξορκίζεις τα ανείπωτα.
Να τα κάνεις λέξεις και συναίσθημα που βρίσκουν τον αποδέκτη τους.
Γιατί μόνο έτσι δε θα σε στοιχειώσουν!
ανθρωπαρια