Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

ΕΠΙΣΚΕΥΑΖΩ ΚΑΡΔΙΕΣ


Είσαι η ανάγκη ν'αγαπώ κάθε μέρα και πιο πολύ, η θάλασσα που όταν θυμώνει δεν αφήνει τίποτα στο πέρασμα της, τ'όνειρα που έκανα παιδί και μια αγκαλιά αρκετή για να ζεστάνει τον κόσμο μου. Αρκεί ένα χαμόγελο σου για να φτιάξει η μέρα μου και μια σιωπή σου για να κοιμηθούν τα όνειρα μου..

Κι αυτοί που μαζεύουν τ' αποφόρια του κόσμου
δεν είναι γιά να τα φορέσουν,
απλώς σκεπάζουν το βράδυ τη λάμπα,
γιά να μπορούν να συγχωρούν.
. . . . . . . . . . . . . . .
Τάσος Λειβαδίτης

η σιωπή κάνει τον κόσμο πιό μεγάλο, η θλίψη πιό δίκαιο...
.......
σαν τον τρελό που, κλειδωμένος στο κελί του,
ζωγράφισε στον τοίχο μια πόρτα κι έφυγε......
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
Τάσος Λειβαδίτης
καληνύχτα !!!Eαυτέ μου...
Όλοι στη ζωή μας περάσαμε 
κάποιο Γολγοθά... 
Άλλους μας άλλαξε...
Και άλλους όχι.... 
Άλλοι έμαθαν.. ..
Και άλλοι όχι...
Ο κάθε Γολγοθάς στη ζωή μας 
είναι για να οδηγηθεί η ψυχή στο φως... 
Να φωτίσει με το φως της αγάπης.... 
Της γνώσης...
Και της κατανόησης του εαυτού μας...!!!!

Φωτεινή Ψυχή

Ο καθένας μπορεί να μπει στην ζωή σου και να σου πει πως σε αγαπά. ......Αλλά χρειάζεται κάποιος πραγματικά ξεχωριστός για να μείνει στην ζωή σου και να σου δείξει πόσο πολύ σε αγαπά. ..αγαπά...ΑΓΑΠΑ......
Θυμασαι; Μου απλωσες τα χερια σου τοσο τρυφερα σαν νς με γνωριζες χρονια!
Τ Λειβαδιτης
Και σε Θυμωμουν......
Ενος λεπτου σιγη...Για τα λογια που θελαμε να πουμε...να γραψουμε...η να φωναξουμε...Κιομως ειναι ακομα κρυμενα....μεσα μας..ΚΑΡΝΤΑΣΕΝΑ.....
ΕΓΩ...
Για σενα χαριζμα σου αστερι μου..
✔ Αυτοκτονία

Καμιά φορά
διαβάζοντας όλες αυτές τις μικρές αγγελίες 
στις σελίδες των καθημερινών εφημερίδων
για μεταχειρισμένα έπιπλα,
ιδιαίτερες γνωριμίες και απολεσθέντα κατοικίδια ζώα,
ξεχνώ τη χαρά της εκδίκησης
για εκείνα τα χαμένα όνειρα,
τα πλημμυρισμένα από το αίμα αλλοτινών
και παράξενων καιρών.
Ύστερα με μια κίνηση του θυμού
τσαλακώνω με τα δυο μου χέρια
όλον εκείνον τον όγκο του χαρτιού,
μέχρι να γίνει μια μπάλα χάρτινη
που θα κυλήσει
στα ξύλινα πόδια ενός κομοδίνου.
Μέσα στο καλά κλειδωμένο συρτάρι,
ανάμεσα σε μια ιατροδικαστική έκθεση «αυτοκτονίας»
και σ’ ένα άλμπουμ από μισοκαμμένες φωτογραφίες,
επιμένει να τρεμοπαίζει
η πιο μικρή κι ανήμπορη αχτίδα του φεγγαριού

ΑΡΗΣ.
https://youtu.be/1cDEzUsRGJo



Είναι πικρή η ώρα που καθένας διπλώνεται στον εαυτό του
Που κουβεντιάζει χωρίς να μιλάει
με ένα πρόσωπο που μονάχα αυτός βλέπει
(Τ.Λειβαδίτης )
Φωτογραφία του Kosmos Sea.
Εσυ θυμασε;;
ΜΑΣ ΔΩΣΑΝΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΊΑ ΓΈΝΝΗΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΊΑ.....ΛΉΞΕΩΣ ΠΟΙΑ ΕΊΝΑΙ:
Και ξέρεις,,,ε

-Με ξέχασες?
-Και βέβαια όχι...ξεχνιούνται τέτοια λάθη?
ΠΟΤΕ...

ΠΟΤΕ..ρεεεεε
Μην "αδειάζεις" κάποιον που είναι "γεμάτος" από σένα

Παίρνω ανάσες, λέω λόγια που δεν είπαμε. Δεν χάθηκα, δεν χάθηκες μα τελικά χαθηκαμε!ετσι ΑΠΛΑ......

...
Τα ωραιοτερα πραγματα...πρεπει να τα χαιρεσαι οταν συμβαινουν...Γιατι οι στιγμες δεν γυρνανε πισω...!!!

Δεν ξέρω αν έφυγε η θλίψη και δεν ξέρω αν θα φύγει ποτέ αυτή η θλίψη που εισβάλλει ύπουλα στις ζωές μας, αλλά κράτησα για πάντα στην καρδιά μου την εικόνα αυτού του ανθρώπου που μέσα από το δικό του βάσανο μου είπε σιωπηλά: «Πάλεψε». Κι αυτό ήταν αρκετό για όλα τα δύσκολα που έφυγαν και για όλα τα δύσκολα που θα ‘ρθουν

Είναι πικρή η ώρα που καθένας διπλώνεται στον εαυτό του
Που κουβεντιάζει χωρίς να μιλάει
με ένα πρόσωπο που μονάχα αυτός βλέπει
(Τ.Λειβαδίτης )

Έδωσες χρώμα και πνοή στις λέξεις μου.....
Άφησα το μυαλό να με παρασύρει...
Εκεί στο μακριά το δικό σου....ΜΟΥ ΑΛΑΞΕΣ ΤΗ ΖΩΗ

Η σιωπή έχει την ικανότητα να εκφράζει τα πιο δυνατά λόγια.Πάντα φοβόμουν μην χάσω τουςανθρώπους που αγαπώ..!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου